Μου 'παν θα φύγω με τον έντεκα το τρένο,
μαζί ας πιούμε το κρασί της λησμονιάς.
Εγώ σποργίτι μες στο δρόμο πατημένο
κι εσύ λουλούδι που ξεφύλισσε ο χιονιάς.
Γεια σου, λοιπόν και μη φοβάσαι θα ξεχάσεις,
τι κι ανπασχίσαμε ν' αλλάξουμε ζωή.
Τους πρώτους μήνες κάθε μέρα θα μου γράφεις,
μα θα 'σαι μ' άλλον σαν γυρίσω ένα πρωί.
Ένα παράπονο πικρό τα μάτια στάζουν,
βαρύ το βράδυ και η καρδιά μου αργοχτυπά.
Μα, είναι ο καιρός πολύς και οι καρδιές αλλάζουν,
ξεχνάει εύκολα κανείς ό,τι αγαπά.
Γεια σου, λοιπόν και μη φοβάσαι θα ξεχάσεις,
τι κι ανπασχίσαμε ν' αλλάξουμε ζωή.
Τους πρώτους μήνες κάθε μέρα θα μου γράφεις,
μα θα 'σαι μ' άλλον σαν γυρίσω ένα πρωί.
Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος, μουσική: Γιώργος Κατσαρός
"Τα τραγούδια της ξενιτιάς" 1976
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου