ΣΑΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΜΕΣ ΣΕ ΒΡΑΧΟ

Ένα όμορφο κείμενο της Δανάης Λιάκου για τον τραγουδιστή στο Flowmagagine:

" Γιάννης Πουλόπουλος, ο αξεπέραστος ρομαντικός

Μέσα σε βαριές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες αλλά σε μια χυσή και απίθανα γόνιμη δεκαετία για το ελληνικό τραγούδι φύτρωσε και άνθησε σαν λουλούδι μες σε βράχο η ζεστή φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου. Πρόκειτα για τη φιγούρα από εκείνο το παλικάρι με το ασάλευτο, συχνά ανέκφραστο πρόσωπο που βρισκόταν να τραγουδάει ανάμεσα στα μεγάλα καλλιτεχνικά ονόματα που μεσουρανούσαν τότε στα κινηματογραφικά σαλόνια. σφραγίζοντας ερμηνευτικά μεγάλα τραγούδια που κρατούν ακόμα την αληθεια και την γοητεία τους μέσα στο χρόνο, τραγουδά κάποιους από τους πιο σπουδαίους δημιουργούς. Αποτραβηγμένος από τον Τύπο σβήνει τα φώτα της προσωπικής του διαδρομής και επιλέγει από νωρίς να κρατήσει ένα κερί να φωτίζει το δρόμο του πετώντας από πάνω του όλη τη χρυσόσκονη της δημοσιότητας." 

...

"Μια μελωδική φωνή με απεριόριστες δυνατότητες και μια χροιά ξεχωριστή σε συνδυασμό με το μοναδικό τρόπο ερμηνείας του, τοποθετούν τον Πουλόπουλο στα ψηλότερα σκαλοπάτια των σπουδαίων Ελλήνων ερμηνευτών. Πατάει με απίστευτη αρτιότητα πάνω στις νότες τραβώντας την κάθε συλλαβή, όσο πρέπει χωρίς να χωλαίνει πουθενά, ενώ την ίδια στιγμή κατορθώνει να προκαλέσει στον ακροατή το συναίσθημα της ιστορίας του τραγουδιού."

 

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Δανάης Λιάκου εδώ.