Νύχτα, μες στη νύχτα πάντα περπατώ.
Χρόνια σε γυρεύω, μα πού να σε βρώ.
Ένα μαχαίρι χρυσό φυλάω να σου δώσω
να το καρφώσεις μες στο στήθος που πονά.
Μα, ποιος το ξέρει απ' τον καημό αν θα γλιτώσω,
σαν θα περάσω στη βαθιά τη λησμονιά.
Ρίξε την καρδιά σου μέσα στη φωτιά,
πάρε απ' τη στάχτη δυο χρυσά πουλιά.
Ένα μαχαίρι χρυσό φυλάω να σου δώσω
να το καρφώσεις μες στο στήθος που πονά.
Μα, ποιος το ξέρει απ' τον καημό αν θα γλιτώσω,
σαν θα περάσω στη βαθιά τη λησμονιά.
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος, μουσική: Λίνος Κόκοτος.
"Γιάννης Πουλόπουλος 2" 1967
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου