Εχτές που γιόρταζες σου στρώσαμε ένα πιάτο
κι ένα ποτήρι στ' όνομά σου με κρασί.
Μου γράφεις το 'σπασες εκείνο το κοντράτο,
Το ριζικό μας ήταν βάσανο γιομάτο
και η χαρά μας ήταν πάντοτε μισή.
Εχτές που γιόρταζες σου στρώσαμε ένα πιάτο
κι ένα ποτήρι στ' όνομά σου με κρασί.
Καμιά φορά ο τοίχοςόπως πάντα στάζει,
για τους φτωχούς και ο θεός είναι φτωχός.
Μου 'πε ο γιατρός να κάνω μπάνια, δεν πειράζει,
μ' αυτά που στέλνεις τρώμε, δόξασοι ο θεός.
Κάνε κουράγιο, μη σε παίρνει το μαράζι,
ήταν γραμμένη η ξενιτιά και ο χωρισμός.
Καμιά φορά ο τοίχοςόπως πάντα στάζει,
για τους φτωχούς και ο θεός είναι φτωχός.
Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος, μουσική: Γιώργος Κατσαρός
"Τα τραγούδια της ξενιτιάς" 1976
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου