Σ' ανάμνησή σου ετούτο το κρασί,
σπονδή στη θύμησή σου και λατρεία
για σένα κάνω απόψε σιωπηλή
θυσία.
Στο πάτωμα χρυσάνθεμα χλωμά
και δίπλα μια παλιά φωτογραφία.
Στη θύμησή σου κάνουν ταπεινά
θυσία.
Μονάχα μια παρηγοριά μου μένει
τη νύχτα αυτή που χάνεται η ζωή μου,
θα ξέρω το ραδιόφωνο πως φέρνει
όπου και να 'σαι τη φωνή μου,
σου φέρνει όπου και να 'σαι τη φωνή μου.
Χαϊδεύω στην κιθάρα μου ένα λα
και μόνη της κυλά η μελωδία.
Θλιμμένες νότες κάνουν απαλά
θυσία.
Στην πόρτα μου χτυπάει ο βοριάς,
ποτάμια η βροχή στην τζαμαρία.
Απόψε ο θεός κάνει για μας
θυσία.
Μονάχα μια παρηγοριά μου μένει
τη νύχτα αυτή που χάνεται η ζωή μου,
θα ξέρω το ραδιόφωνο πως φέρνει
όπου και να 'σαι τη φωνή μου,
σου φέρνει όπου και να 'σαι τη φωνή μου.
Στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική: Γιώργος Κριμιζάκης
"Αγάπα με" 1977
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου