Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι,
το σκοτάδι είναι βαθύ
κι όμως έμα παλλικάρι
δεν μπορεί να κοιμηθεί.
Άραγε, τι περιμένει
απ' το βράδυ ως το πρωί
στο στερνό το παραθύρι
που φωτίζει με κερί.
Πόρτα ανοίγει κλείνει, πόρτα κλείνει
με βαρύ αναστεναγμό.
Ας μπορούσα να μαντέψω
της καρδιάς τον καημό.
Άραγε, τι περιμένει
απ' το βράδυ ως το πρωί
στο στερνό το παραθύρι
που φωτίζει με κερί.
Στίχοι-μουσική: Απόστολος Καλδάρας
"Γιάννης Πουλόπουλος 1" 1967
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου