ΜΟΝΟ

 

Αχ, όλα έπρεπε να 'ρθούνε καθώς ήρθαν!

Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν.

Βαρκούλες να μου φύγουνε τα χρόνια,

να φύγουνε, να σβήσουν.

Έτσι, όπως εχωρίζαμε τα βράδια

για πάντα να χαθούνε τόσοι φίλοι.

Τον πόνο που μεγάλωνα παιδάκι

ν' αφήσω κάποιο δείλι.

Αχ, όλα έπρεπε να 'ρθούνε καθώς ήρθαν!

Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν.

Βαρκούλες να μου φύγουνε τα χρόνια,

να φύγουνε, να σβήσουν.

Όλα έπρεπε να γίνουν. Μόνο η νύχτα

δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να 'ναι,

να παίζουνε τ' αστέρια εκεί σα μάτια

και σα να μου γελάνε.

Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης, μουσική: Γιάννης Σπανός

"Ανθολογία β'" 1968